Dit onderwerp bevat 1 reactie, heeft 1 stem, en is het laatst gewijzigd door 
-
Berichten
-
Mijn eerste blog op deze site. Weet ook niet of dit in het goede subforum staat?
Ben benieuwd wat jullie ervan vinden.Eind jaren zeventig, en begin jaren tachtig gingen de meeste westerse landen gebukt onder een forse economische tegenslag. Wat voor invloed had deze crisis nou? Ruut Veenhoven de directeur van de WORL DATABASE OF HAPPINES. Heeft dit samen met onderzoekers onderzocht. Door het verlies van het inkomen en het toegenomen werkloosheid werd de stress op de werkvloer als maar groter. Toen al begonnen gezinnen met het sparen van geld. Ze kochten goedkoper voedsel en andere luxe producten beleven liggen. Uit dit onderzoek van Ruut Veenhoven bleek dat de recessie de gemiddelde burger maar weinig raakte. De terugval van de recessie was vooral te merken onder de werklozen, ouderen, alleenstaanden en lagere inkomens.
De huidige recessie lijkt veel op die van de jaren tachtig. Natuurlijk zijn er ook belangrijke verschillen. Zoals door verkorting van de WW-duur komen mensen bij verlies van een baan veel sneller in de bijstand, dan toen. Een andere groot verschil is dat het gezinsvermogen de laatste jaren voor de recessie, flink is toegenomen. De Franse Proudhon is bekend met zijn uitspraak ‘Bezit is diefstal’. Maar in de markteconomie zie je dat bezit toch staat voor zekerheid. Veel mensen zien bezit ook als een grote zorg. Neem bijvoorbeeld de eigen woning. In je jaren tachtig waren er veel minder huishoudens met een eigen woning dan nu. Vanwege de schimmige hoge hypotheken die de mensen hebben aangenomen. Zien de huiseigenaren de toekomst niet even rooskleurig als voor de recessie.
Ook het bezit kan makkelijk in waarde veranderen. Is dit de afgelopen decennia flink toegenomen. Begint de waarde nu weer te dalen. In de jaren tachtig was het aandelenbezit ook veel minderen algemeen dan nu. Zelf het pensioenvermogen deed er in die tijd veel minder belangrijk. In deze tijd worden de pensioenen niet aangepast aan de loonstijging of de infaltie, als het pensioenvermogen onvoldoende is. Bij werkloosheid vindt geen opbouw meer plaats.
Het resultaat is in beide gevallen een grote onzekerheid. Jammer is om te zien dat niet iedereen dat door heeft. Zo dacht twintig procent van de mensen die een risicodragend producten hebben, bijvoorbeeld een aandeel, optie, of een investering huis, geen enkele risico lopen. Juist op deze producten is het risico het grootst. Het baat de onderzoekers grote zorgen dat veel eigenaren van deze producten, deze risico niet kennen. Onderzoekers weten helaas niet exact de oorzaak van dit probleem. Maar het word vooral neergelegd als een grote hebzucht, die er heerst bij deze eigenaren. En dat was ook te zien in de recessie van de jaren tachtig.
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.
