Dit onderwerp bevat 2 reacties, heeft 2 stemmen, en is het laatst gewijzigd door 
-
Berichten
-
We werken in banen die we niet leuk vinden, om spullen te kopen die we niet nodig hebben. Dit is een vertaald citaat uit de film fight club. Een film uit 1999. En het mooie is, ondanks dat dit citaat al ongeveer 18 jaar geleden op film is uitgekomen, dat hij nog steeds opgaat in deze maatschappij.
We werken hard of we leren hard, maar allemaal met 1 doel. Zoveel mogelijk geld verzamelen om dat mooie huis te kunnen kopen, die iets duurdere auto te kunnen rijden of te kunnen bellen met de nieuwst mobiele telefoon. Begrijp mij niet verkeerd, ik doe er ook net zo hard aan mee. Maar ik probeer er tegelijkertijd ook bij stil te staan.
Denk met mij mee. We gooien met geld, alles gaat ons voor de wind. Wij zijn een rijk westers land. Totdat de crisis toeslaat, er is geen geld meer, er moet worden bezuinigd. We piepen en klagen massaal. Maar dan gebeurt er iets geks, er wordt gezegd dat we uit de crisis zijn. Er worden weer meer uitgaven gedaan. Maar wat betekent dit eigenlijk? We doen meer uitgaven omdat er weer geld is? Of doen we meer uitgaven omdat we er zat van zijn dat we jaren op ons geld hebben moeten zitten? Wat de reden ook is, we blijven doorgaan met hoe we zijn begonnen. Het lijkt alsof we niet leren van de spreekwoordelijke blaren waar we net op hebben gezeten.
Afijn, Ik ben geen econoom en ik weet oprecht niet waar ik naar moet kijken als het hierom gaat. Ik hoor wat en ik lees wat en vorm daar een eigen kijk op. Maar het vreemde vind ik altijd dat niet alleen financieel maar ook op andere gebieden, wij als mensen, als maatschappij, als land moeite lijken te hebben om te leren van onze fouten. Ik gebruik dan nu de crisis omdat ik denk dat dat iedereen aanspreekt. Maar ik ben van mening dat dit toegepast kan worden op heel veel gebieden.
Kijk maar eens naar jezelf. Hoe vaak gebeurt het dat er iets fout gaat en dat je dan tegen jezelf zegt dat je het anders gaat doen. Uiteindelijk hou je dat, op een enkeling na, een aantal dagen vol en kom je weer terecht in je oude patroon. Maar hoe komt dat dan? Daar zouden we met zijn allen eens naar moeten kijken. En ik ben niet eens de eerste die dat schetst.
We moeten met zijn allen gaan kijken naar de oorzaak van de problemen en dat gaan aanpassen. Dit is in alle opzichten in mijn ogen effectiever dan het oplossen van alle uitkomsten. We zijn teveel bezig met pleister plakken dan met het uitvoeren van aanpassingen.
“If you want to make the world a better place, take a look at yourself, and then make a change”
– Michael JacksonJ.P.S de Witten
Kijk, ik vind dit een mooie betoog en als dit jouw ideologie zal ik dit volkomen respecteren. Maar alsjeblieft zeg, ga jij eens terug naar Woodstock…
We leven nou eenmaal in een tijd waarin je hard moet werken om iets voor jezelf op te bouwen. Bereik je dit? Dan wordt er weer door zogenaamde wereld verbeteraars gezeikt dat je een kapitalistische, materialistische zak bent. Nou sorry, we kunnen niet allemaal bijstand trekken.
Dit is mijn motto: In deze tijden en in deze maatschappij maak je je eigen geluk.
Er staat voor jou wel een leuke docu op Netflix, iets over minimalisme of zoiets. Misschien een kijk idee? Of is Netflix te kapitalistisch voor je?
”A real man makes it’s own luck.” – Titanic 1997 😉
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.
